ਗੋਹਾ ਚੁੱਕਦੀ ਕੁੜੀ -ਸੁਖਦੀਪ ਕੌਰ ਥਿੰਦ
ਕੁੱਕੜ ਬਾਂਗੇ ਉੱਠੀ ਨੂਰੀ,
ਘਰ ਦਾ ਕੰਮ ਨਿਪਟਾਵੇ।
ਦੋ ਘਰ ਪੋਚੇ-ਭਾਂਡੇ ਕਰਕੇ,
ਗੋਹਾ ਚੁੱਕਣ ਜਾਵੇ।
ਗੋਹਾ ਚੁੱਕ-ਚੁੱਕ ਥੱਕ ਗਈ ਨੂਰੀ,
ਬਹਿ ਗਈ ਜਾ ਕੇ ਛਾਂਵੇਂ।
ਚੋਅ-ਚੋਅ ਪੈਂਦਾ ਰੰਗ ਗੁਲਾਬੀ,
ਫੁੱਲ ਵਾਂਗੂੰ ਕੁਮਲਾਵੇ।
ਮੁੜਕੇ ਵਿੱਚ ਰਲ਼ ਮੈਲ਼ ਮੱਥੇ 'ਤੋਂ,
ਹੇਠਾਂ ਵੱਲ ਨੂੰ ਆਵੇ।
ਮਿਰਗਾਂ ਵਰਗੀ ਤੱਕਣੀ ਉਹਦੀ,
ਨੀਵੀਂ ਪਾ ਸ਼ਰਮਾਵੇ।
ਬੁਲ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਆਈ ਸਿੱਕਰੀ,
ਜੀਭ ਫੇਰ ਚਮਕਾਵੇ।
ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਿਹੀ ਛਾਂ ਦੇਖ ਕੇ ਦੂਰੋਂ,
ਰੁੱਖ ਵੱਲ ਭੱਜੀ ਆਵੇ।
ਬਹਿ ਗਈ ਪੰਧੀ ਉੱਤੇ ਆ ਕੇ,
ਬੈਠ ਥਕੇਵਾਂ ਲਾਹਵੇ।
ਪਿਛੇ ਬੁਢੀ ਮਾਂ ਉਡੀਕੇ,
ਕਦ ਨੂਰੀ ਘਰ ਆਵੇ।
ਭੁੱਖਿਆਂ ਢਿੱਡ ਵਿੱਚ ਖੋਹ ਪਈ ਪੈਂਦੀ,
ਰੋਟੀ ਆ ਖੁਆਵੇ।
ਕੋਮਲ ਹੱਥ ਬਿਆਈਆਂ ਪਾਟੇ,
ਗੋਹਾ ਪੱਥ ਸੁਕਾਵੇ।
ਢਿੱਡੋਂ ਭੁੱਖੀ ਗੋਹਾ ਚੁੱਕਦੀ,
ਰਾਸ਼ਨ ਕਿੱਥੋਂ ਲਿਆਵੇ।
ਭਰ ਟੋਕਰੀ ਵੇਚ ਪਾਥੀਆਂ,
ਆਟਾ ਦਾਲ਼ ਲਿਆਵੇ।
ਚਾਰ ਰੋਟੀਆਂ ਸੇਕ ਚੁਲ੍ਹੇ 'ਤੇ,
ਮਾਂ ਦੇ ਢਿਡ ਵਿੱਚ ਪਾਵੇ।
ਦਾਲ਼ ਅਚਾਰ ਨਾਲ਼ ਖਾ ਕੇ ਫੁਲਕਾ,
ਰੱਬ ਦਾ ਸ਼ੁਕਰ ਮਨਾਵੇ।
********
No comments:
Post a Comment